Τον Φλεβάρη του 2012 και χωρίς πολύ σκέψη, πάντα όμως εθελοντικά, μετέχω για πρώτη φορά στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων ως μη εκλεγμένο μέλος ώστε να βοηθήσω όπου μπορώ. Πολύ γρήγορα η θητεία του τέως συλλόγου λήγει και αυτή του νυν ξεκινάει με απώτερο σκοπό την αναβάθμιση των υπηρεσιών στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Με το βλέμμα μας στραμμένο αποκλειστικά σε παιδιά και παιδαγωγούς, διαμορφώνουμε το όραμα, η ομάδα μας αποφασισμένη αλλά οι ανάγκες μεγάλες....Η χρονιά που μας πέρασε ήταν πολύ δύσκολη με προβλήματα που πολύ λίγο μπορούσαν να διευθετηθούν από εμάς, τους γονείς. Προσπαθώντας να φρεσκάρω τη μνήμη σας θα…

Η ψήφιση και η αποδοχή του Ισολογισμού οικονομικού έτους 2013 από τη διοίκηση του Δήμου Ωραιοκάστρου υπήρξε μία δυσάρεστη έκπληξη τόσο για εμάς που συμμετείχαμε στη διαδικασία, όσο και για όλους τους συνδημότες μας. Τόσο από τη μη διανομή σε έντυπη μορφή του Ισολογισμού, των Αποτελεσμάτων Χρήσης και των σχολίων, των Αναλυτικών Καταστάσεων Εσόδων και Εξόδων και των άλλων εντύπων, όσο και από την πρόσκληση που προσδιόριζε ένα τόσο σημαντικό θέμα για συζήτηση και λήψη απόφασης εντός μίας ώρας μόνο, χρόνο ελάχιστο ακόμα και για απλή ενημέρωση από τους Ορκωτούς Ελεγκτές.Στην αρχή της συζήτησης ζήτησα από το προεδρείο την αναβολή…

Μας κοροϊδεύουν και κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Νωρίτερα σ' ένα κύκλο ανθρώπων που πίναμε μαζί καφέ, κάποιος με ρώτησε αν πιστεύω ότι ο Τσίπρας θα γίνει πρωθυπουργός. Χαμογέλασα με αμηχανία και απάντησα ότι αυτή η ερώτηση εκφέρεται με τρόπο που θυμίζει μεταφυσικές αναζητήσεις, ένιωσα ότι με ρωτούσαν αν πιστεύω στη Δευτέρα Παρουσία.Σε μια πρώτη ανάγνωση η ερώτηση αυτή δηλώνει την αντίληψη ότι ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο θα είναι σταθμός στην ιστορία της χώρας όμως διαισθάνομαι πως όσοι την κάνουν αναζητούν το θαύμα που θα το απέτρεπε ως ενδεχόμενο.Όμως, γιατί ψάχνουν το θαύμα και όχι την πολιτική συνταγή;Γιατί τόσο η ΝΔ…

Ιστορίες καθημερινής τρ..ΕΛΛΑΣ!!! Να ζει κανείς ή να μη ζει …σ’ αυτούς που μας χαμογελάνε χωρίς ντροπή!!!...ιδού η άνεργη απορία. Αν σας χαμογελάσουν μη το δεχτείτε, κινδυνεύετε να φορολογηθείτε για αποδοχή ξένης περιουσίας. Επίσης, μπορεί να ζητήσουν διπλό κέρασμα αναδρομικά και το χειρότερο να περάσετε από αξιολόγηση χωρίς ελαφρυντικά. Όλα αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στην αύξηση… όχι του μισθού σας , αλλά του φόρου προστιθέμενης αξίας της οικογενειακής σας γαλήνης, την ώρα και τη στιγμή που όλοι έχουν άγχος, φοβίες και ανασφάλειας, ΕΣΕΙΣ γιατί χαμογελάτε? Όλα αυτά και άλλα πολλά κινδυνεύετε να περάσετε αν κατά λάθος χαμογελάσετε στους δύο…

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας… Δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και……

Το Νοέμβριο του 1798 ο Λόρδος Έλγιν με εντολή της Βρετανικής κυβέρνησης μεταβαίνει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως επικεφαλής διπλωματικής αποστολής. Στόχος ήταν να εμποδίσουν από κοινού, Μεγάλη Βρετανία και Υψηλή Πύλη, τα επεκτατικά σχέδια της Γαλλίας στη Μεσόγειο και την Αίγυπτο.Στα πλαίσια της αποστολής ο Έλγιν, παρακινούμενος από τον αρχιτέκτονα Τόμας Χάρισσον, οργανώνει μια ομάδα με σκοπό την διεξαγωγή έρευνας στο χώρο της Ακρόπολης. Ο Τόμας Χάρισσον είναι πιστός στο ελληνικό στυλ και έχει αντιληφθεί από καιρό ότι τα καλύτερα δείγματα κλασικής αρχιτεκτονικής βρίσκονται στην Ελλάδα και όχι την Ιταλία, όπως πίστευαν οι καλλιτέχνες έως τότε. Η επί τόπου μελέτη…

Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που πρωτομπήκα στο σπίτι. Έφερα μαζί μου τη μυρωδιά από το βερνίκι πάνω στο ξύλο της κερασιάς. Έφερα και μυριάδες υποσχέσεις για το φως που θα κόμιζα στη ζωή των συγκατοίκων μου. Δεν άργησαν να έρθούν και οι πρώτοι μου σύντροφοι: παιδικά παραμύθια και μικρές ιστορίες με μεγάλα γράμματα και πολλές εικόνες. Τι χρώματα κι εκείνα! Μπόλιαζαν με ολόκληρο το ουράνιο τόξο τις παιδικές ψυχές. Οι επόμενοι σύντροφοι μου – με σήμα την κουκουβάγια - που άρχισαν να καταφθάνουν μονότονα κάθε Σεπτέμβριο, είχαν λιγότερα χρώματα και περισσότερες απαιτήσεις. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν το «Αναγνωστικό», ενώ λίγο αργότερα ήρθε και…